Bugün oğlum , babası ve ben bir kızıp bir gülümseyen gökyüzünün altında saatlerce vakit geçirdik, bu esnada eşimle hiç konuşmadık ve sadece oğlumuza hayran kaldık diyebilirim.18 aylık bir çocuğun bir yandan süt mısırını kemirip bir yandan da gelene geçene gülücükler atması,sokak köpeklerine sevgiyle yaklaşıp uzaktan öpücük göndermesineydi hayranlığımız,saatlerce gıkını bile çıkarmadan bizimle aynı yolu yürümesi yorulduğunda olduğu yere çöküp bize de elleriyle ve gülen gözleriyle oturun işareti yapmasıydı,Çay bahçesinde sandalyeye zar zor tırmanıp garsona el işareti yapıp ligaliga (içecek)istemesi ve gelen içeceği pipetiyle içmesi ve bitince de yine eline alıp etrafta ö ö(çöp kutusu)araması naydı,yemeğini elleriyle yiyip bitince ellerini göstererek yıkamanın kendi dilinde karşılığı olan fış fışş demesineydi, eve gelir gelmez ayakkabılarını çıkarıp ayakkabılığa yerleştirmesine,ve doğru banyoya koşup soyunmaya başlamasınaydı ve banyodan sonra yüzüme kondurduğu iyi geceler öpücüğüne...
en önemlisi de bugünkü hayranlığım onun kararlı , mutlu , özgüven dolu ve daima gülümseyen bakışlarınaydı...
ve tabiki maria montessoriye...
3 yorum:
ve her merak ettiklerini gösteren her sorularını cevaplayan,sabırla sevgiyle onlarla ilgilenen,eğitici birşeyler yapıcam diye göbeğini çatlatan,en kalitelisinden vakit geçirmeye çalışan,takdir i elden bırakmayan,öte yandan daha vitaminli ne yedirsem diye akla karayı seçen montessori anneleri.......
Ali çözmüş işi, annesini üzmez artık. Siz, böyle bir oğlunuz olduğu, Ali de sizin gibi bir ailesi olduğu için ne kadar şanslı. Hep mutlu olun...
Sevgiler
Umur & Ada
teşekkürler elif ada bu arada oğlumun adı demir:)
Yorum Gönder