Bebek bey evimize geldiğinde Kedi Hanım bana çok alışmıştı . Toxoplasma bağışıklığım olmamasına rağmen tuvalet temizliği haricinde tüm hamileliğimi kedi hanımla koltukta yatarak geçirdim diyebilirim.Gece gündüz beraberdik , sabahları kalkar kalkmaz mırrr mırrr peşimden gelir sütünü içer gene mırrr mırrrr yanıma gelip uzanırdı . Hamileleiğin verdiği dinginlik ve huzur sanki ona da bulaşmıştı. Hareketlerinde gözle görülür bir değişiklik vardı . Hava kararıp da avcı kimliği ortaya çıkınca bile önceye göre daha sakindi . Bebek bey gelmeden 2 ay kadar önce yerlerde kıvranmasına daha fazla dayanamayarak kısırlaştırdık onu. Kısırlaştırıldıktan sonra biraz eski haline döner gibi oldu yani o asabi , hareketli ve umursamaz haline ama sonra yine mırr mırrr bi kedi oldu taaaaaa ki bir gün bebek beyle eve gelinceye kadar. Eşim kedilerle büyümesi dolayısıyla oldukça rahattı bense itiraf etmeliyim ki doğumdan önceki kararlı ve rahat tavrımı doğumdan sonra biraz yitirmiş gibiydim. Bebek bey o kadar küçük o kadar savunmasız gözüküyordu ki kedi hanımın üzeriinden düşecek bir tüy , bir tükürük zerresi ya da bir pati darbesi ona çok zarar verebilirmiş gibi geliyordu bana . Bebek bey ilk ayını genellikle benim odamda uyuyarak geçirdi , bu arada kedi hanım artık bu odaya giremediği için çok üzgün , bir o kadar da meraklı görünüyordu. Bense hem bebeğime hem de kedi hanımın bu haline alışmaya çalışıyordum .Tüm günümü bebek beyi beslemek altını değiştirmek ve uyumakla geçirdiğimden kedi hanımla çok ilgilenemiyordum ve bu durum beni gerçekten düşündürüyor ve üzüyordu.Bebek by yavaş yavaş büyürken artık gündüzleri salondaki bir kanepenin üzerinde yatarak geçirmeye başladı. Sabah ilk işim kalkıp salonu süpürmek oluyordu ki mart nisan aylarıydı ve tam da kedi hanımın kürkünü çıkarıp yazlık haline geçiş dönemiydi her gün tüyleri taranıyor buna rağmen öbek öbek tüy döküyordu. Hala benim odama ve bebek beyin odasına giremiyordu. Bebek bey 5 aylık olduğunda ona çoktan alışmıştı. O anakucağında sallanırken kedi hanım da yanında yatıyor onunla pek ilgilenmiyordu. Ben de bu durumdan çok hoşnuttum . Gel gör ki bebek bey ayaklanıp da "kediiiii" diye kedi hanımın yattığı yere doğru hamle yapıp tüylerini çekelemeye başlayınca durum değişti . Benim hiç de kedi gibi olmayana kedim bebek beye pati savurmaya başladı. Gerçi tırnaklarını açmıyordu ama yine de ben kedi hanıma güvenemiyordum . Eşim rahat olmamı onu tırmalamayacağını söylemesine rağmen benim kontrollü ve herşeyin en kötüsünü düşünen tarafım ağır basıyordu. Bebek bey şu an 1 yaşını doldurmak üzere salonda oynarken kedi hanımı dışarı çıkarıyorum eşimin ailesini 7 kedili evine gittiğimizde çevrede dolaşan ve sev beni tüylerimi yol der gibi bakan kedilere aldırmayan onları eliyle iten bebek beyin eve gelip de kedi hanımı görür görmez üzerine atlamasına ise hala bir anlam veremiyorum .Sanırım gönül kaçanı kovalıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder