Meyve çubukları ve bir şiir

GEZİ
Hepsi söyler birbirini
Kayısı nar iğde kiraz.
Bağı bahçeyi gezerim,
Gökte sesi kuşlarımın.

Kiraz der ki karpuza git
Dilim dilim bir kuyudur
Serinlerim gide gide,
Karpuz benim en sevdiğim.

Karpuz der ki kavuna git
Bir düş, bir masal, bir oyun.
Oynarım ben gide gide,
Kavun benim en sevdiğim.

Kavun der ki eriğe git
Belli belirsiz bir yemiş
Verir dallardaki yeli,
Erik benim en sevdiğim.

Erik der ki çileğe git
Yazın küçük şarkıcısı
Bir görünür, bir yokolur
Çilek benim en sevdiğim.

Çilek der ki vişneye git
Tatlı ekşiliği sonsuz,
Başka bir ülkedir sanki,
Vişne benim en sevdiğim.

Vişne der ki üzüme git
Salkımları altın gibi
İçim aydınlanır yerken,
Üzüm benim en sevdiğim.

Üzüm der ki incire git
Balı akar ortasından
Sıcak yerleri anlatır,
İncir benim en sevdiğim.

İncir der ki ayvaya git
Ay ışığı kadar sarı
Dişim kamaşır andıkça
Ayva benim en sevdiğim.

Ayva der ki armuda git
Akçası var, gökçesi var,
Ürkek bir koku uzakta,
Armut benim en sevdiğim.

Armut der ki elmaya git
Kıpkırmızı, mayhoş, tatlı
Sevinirim gide gide
Elma benim en sevdiğim.

Hepsi söyler birbirini
Şeftali, muz, portakal, dut
Gezerim dört mevsimi ben,
Gide gide yorulmam ki.

Fazıl Hüsnü Dağlarca